No ha cambiado nada

Hace casi un cuarto de siglo escribi lo siguiente para ella.

Het eerste daglicht

verdringt de duisternis uit mijn hart.

Jouw eerste straal

verblindt,

betovert,

verwarmt mijn gemoed

met de allesverterende hitte

van een zinderende zomerdag.

Het is mijn bron van kracht:

de oorsprong van mijn geluk.

Innig dankbaar voor die zekerheid

verbind ik mijn toekomst

aan jouw weg langs de hemelbaan.

Steeds weer met jou

langs de elips van het geluk

een leven vol tederheid,

vol liefde,

vinden in het samenzijn.

No ha cambiado nada.